Zonder de top te bereiken

Paolo Cognetti brak wereldwijd door met De acht bergen zijn prachtige roman over vriendschap. Daarnaast vond ik ook Sofia draag altijd zwart een bijzonder boek, dat in een totaal andere wereld speelt dan zijn grote bestseller.

Onlangs verscheen Zonder de top te bereiken, een reis door de Himalaya. Cognetti werd geïnspireerd door de reisklassieker De Sneeuwluipaard van Peter Matthiessen. Hij treedt letterlijk in diens voetsporen en vraagt zich af of hij wel bestand is tegen de grote hoogtes in Dolpo, het afgelegen gebied waar hij met zijn vrienden en dragers naartoe gaat. Boven de grens van 3500 meter protesteert zijn lichaam altijd. Hun karavaan stijgt tot ruim boven de 5000 meter! Kan hij dat aan?

Wat wil Cognetti met deze reis bereiken? Stap voor stap, vaak voetje voor voetje verruimt hij zijn inzichten. Het land om hem heen is nauwelijks aangetast door de moderne tijd. Het bestaan is hier en nu. ’s Avonds in zijn slaapzak herleest Cognetti zijn beduimelde exemplaar van De Sneeuwluipaard en hervindt langzaam de balans in zijn leven.

‘Ik had dat ook al ervaren in de Alpen: de zuiverheid waartoe we toetreden, of de illusie hebben toe te treden, als we klimmen naar de hoogtes waar de elementen regeren (…).’