Toevluchtsoord

Het kan u nauwelijks zijn ontgaan dat vanuit het boekenvak een grootscheepse campagne is gestart om te voorkomen dat boekwinkels door de coronamaatregelen gaan omvallen. In praatprogramma’s, kranten en sociale media roepen bekende en populaire schrijvers hun lezers op de lokale boekhandel te steunen. Koop lokaal via website, webshop, email, Facebook of een simpel telefoontje!

De medewerkers van Nauta Boek bezorgen de bestellingen bij u thuis. Ook ik lever een bescheiden bijdrage en ervaar hoe positief men reageert. Verrassend was de opmerking van een vrolijke, jonge vrouw die bij het openen van de voordeur spontaan riep: “Ach, u bent het zelf!”

Door de winkelsluiting ontvangen wij voorlopig geen kranten en tijdschriften. Dat was voor mij wel even wennen. Er kwam een abrupt eind aan vrijwel een leven lang dagelijks beschikken over alle dagbladen en magazines. Die ontwenningsverschijnselen heb ik spelenderwijs opgevangen door het lezen van boeken. De weekendkrant haal ik nu bij de super.

Het toevluchtsoord van de Franse schrijver Jérôme Loubry zou je een psychologische thriller kunnen noemen. Door de uitgever aanbevolen voor de lezers van Karin Slaugther, J.D. Barker en Thomas Olde Heuvelt. Samengevat: superspannend, beklemmend, dubbele bodems en een verrassend slot.

Sandrine reist naar het overlijden van haar grootmoeder af naar een onbekend eiland voor de Franse kust. De overledene heeft er tientallen jaren gewoond. De bewoners worden door een mysterieuze oorzaak vastgehouden op dat eiland, alsof zij gevangenen zijn. Op het strand aan de vaste wal spoelt het lichaam aan van een heftig bloedende jonge vrouw. Zij is helemaal getraumatiseerd. Enkele bewoners uit het nabije kustdorpje zijn getuige van deze dramatische gebeurtenis. De opgetrommelde inspecteur Damien Bouchard staat voor een raadsel.

Als de drenkeling bij haar positieven is gekomen, zegt zij ontsnapt te zijn van een eiland. Maar  niemand heeft er ooit van gehoord. Vanuit verschillende perspectieven neemt de schrijver de lezer aan de hand, stap voor stap komen we dichter bij de ontknoping, maar onderweg verdwalen we in een doolhof van onwaarschijnlijke gebeurtenissen. Soms had ik wat moeite de schrijfstijl en woordkeuze (misschien door de vertaling?), maar de spanning maakte veel goed. Netflix kan er een schitterende serie van maken.

“De bewoners uitten zich spaarzaam, in net zulke onbenullige en afgezwakte bewoordingen als de kleuren buiten. Ze besloot de knuppel in het hoederhok te gooien. Jammer dan als de oudjes het alleen maar onbeleefd en respectloos zouden vinden, Sandrine had genoeg van de bedekte toespelingen (…).”